Tomek nadaje czyli wszystko o muzyce alternatywnej

  BRUDNO sprawiło mi pewną trudność. Kilkakrotnie podchodziłem do tej płyty z różnymi odczuciami. Pierwszy odsłuch mnie nie ujął. Kolejny wprawił w zakłopotanie, że chyba nie jestem w stanie ogarnąć takiej ilości dźwięków i wszystko jakoś wymyka się moim muzycznym zmysłom. Kolejny odsłuch był falą ekscytacji, która następnie przeszła w pewną trudną do zdefiniowania fascynację tą płytą. To, że nie dam rady ubrać tego zespołu w żaden znany mi gatunek stało się pewnikiem! I stało się też oczywistym, że mam do czynienia z dźwiękami, które tańcząc w przedziwnych konfiguracjach tworzą ostatecznie spójną całość. Nie sposób jest słuchać tego albumu w jeden sposób. Jest on muzyczną petardą, która odpala się za każdym razem inaczej, zależy, który kawałek się włączy! Wybrałem kilka, choć to był wybór całkiem losowy, bo nie jestem w stanie wskazać najlepszego. Każdy z nich jest inną odsłoną BRUDNO.   Jednak zaryzykuję i na początek spróbuję opowiedzieć o ,,Lost In Paradise". Klim

  Wpadła mi w ręce taka EPka, która w dobie obecnego recyklingu mogłaby stanowić doskonały wzór do naśladowania. Mam na myśli nie zawartość, lecz opakowanie. Bardzo mi się spodobała okładka płyty niczym wycięta z kartonu i jeszcze bardziej ciekaw byłem poznania zawartości, pamiętając o zasadzie, że nie ocenia się wiadomo czego po czym. Lubię pewien minimalizm i oszczędność w formie, bo to często stanowi o pewnej skromności a zapowiada naprawdę coś dobrego, porządnego. Cały czas mówię o opakowaniu EPki oczywiście, więc przejdźmy do zawartości. W dużym skrócie zespół 7277 prezentuje rockowe granie. Klasyczne przy pierwszym wrażeniu. To o pierwszym kawałku. Rockowe granie, dobry mocny gitarowy riff, tekst który chce nieść pewne przesłanie. Numer nazywa się ,,Manifeścik" więc się zgadza! Kawałek zakończony zręczną solówka gitarową. Trochę punkowy klimat, jednak ubrany w bardziej klasyczną rockową formę. Wpada drugi ,,To nie my" stylistycznie nawiązuje do poprzedniego numeru, zaró

Muzyka alternatywna nie często jest puszczana w radiu, chyba, że jest to niszowa stacja, internetowy nadawca. Radio grywa nam muzykę znaną lub mainstreamową. Trochę zaszufladkowaniem temat, choć nie taki miałem zamiar, jednak często takie mam odczucia. Tymczasem pojawiają się albumy, które swoją zawartością potrafią dać wiele bardzo dobrych emocji, melodii, klimatu. I chciałoby się, aby usłyszało o nich szersze grono słuchaczy. Oranżada na albumie ,,Karma Tango" daje nam sto procent wspomnianego klimatu, melodii i emocji. Robi to w tak przebojowy sposób, że chciałbym, aby ich kawałki trafiły na listy przebojów. Jeżeli miałbym swoje radio z pewnością puszczał bym ich muzę zwłaszcza z tego krążka. Dziesięć naprawdę świetnych numerów zespołu, który powstał w połowie lat 90 XX wieku w małym mieście Otwock pokazuje, że granie awangardowego rocka to w ich wykonaniu granie dobrych przebojów, wpadających w ucho, dynamicznych i przemyślanych utworów.    Niesamowity energetyczny klimat pły

  Przyznam, że od jakiegoś czasu spotykam się przy recenzjach z pewnymi opisami, które wędrują razem z materiałem zespołu, który poddawany ma być obróbce recenzenckiej. I podobnie jest w przypadku zespołu DICE. Wyczytałem, że panowie grają klasycznego hard rocka w nowoczesnym wydaniu. Potem jeszcze doczytałem, że ,,Siódemki” łączą w sobie elementy rocka progresywnego, funky, czy też pierwiastek muzyki folkowej. Podobno idealnie spaja to wspólny mianownik w postaci dominującego na płycie, klasycznego hard n' heavy. Ok, przeczytałem i z taką informacją rozpocząłem odsłuch płyty, stawiając sobie za cel: brak sugerowania się opisem, pomimo, że już popełniłem jego lekturę, he. No i poszło. Pierwszy kawałek. Płyta rozpoczyna się bardzo energetycznym ,, Lubię złe". Zwiastuje to dobry klimat na albumie jednak energiczne riffy nie będą tutaj jedyną mocną stroną. ,,Pętla czasów" to nieco wolniejszy numer, który zapowiada obecność na tej płycie również takich klimatów. Jest jakby sp

Pochodzą z UK i niedawno koncertowali w Polsce. Wydali pierwszy singiel zapowiadający ich nową EPkę "The Body is the Wound". Dziś prezentują kolejny singiel, który zapowie to wydawnictwo - ,,Spotlight".  “ Spotlight to kołysanka o nawiedzeniu ” wyjaśnia gitarzysta Cold in Berlin , Adam. “ Na warsztat wzięliśmy wiktoriańską pieśń pogrzebową i dodaliśmy nasz własny post-punkowy i gotycki klimat. ” Utworowi ‘ Spotligh t’ towarzyszy wideo, które przywodzi na myśl film Twin Peaks. Teledysk zrealizowany został przez Cavendish Arms w południowym Londynie i jego osią jest hipnotyzujący taniec wykonany przez Amandę Dufour. Singiel ‘ Spotlight ’ to drugi, po ‘Dream One’, utwór, który zapowiada wydanie EPki zespołu pt. “ The Body is the Wound ” w styczniu 2024 roku. Nowa płyta Cold in Berlin zawierać będzie cztery utwory, które są medytacją na jeden temat.  “ Ta płyta będzie zbiorem historii o stracie i ranach, które mogą przynieść rozwój, a nawet leczyć. Także o tym jak pow

Miałem ostatnio okazję rozmawiać z muzykiem, który w polską scenę alternatywną wniósł tyle, ile żaden z ministrów do polskiej edukacji. I choć porównanie może wydać się dość zaskakujące to poczyniłem je dlatego, aby pokazać pewien kontekst. Wszyscy wielcy i mocno deklarujący gasną przy swoich ideach kiedy idzie je wprowadzić w czyn. Natomiast ludzie czynu, często świeca mniej lecz efekty ich działań są zapisywane na kartach historii. Taki właśnie jest nasz dzisiejszy muzyk, którego chciałbym przedstawić. Co wspólnego ma z edukacją? Otóż szkolną i muzyczną wiele. Z wykształcenia nauczyciel wychowania technicznego w życiu wyedukował niejednego miłośnika dobrego alternatywnego grania! Dzięki Niemu poznałem co to znaczy dobry przekaz oparty na pewnym cynizmie lecz trafiający w samo sedno zagadnienia! I to wszystko potrafi zrobić grając kawał porządnego rocka, czy też punk rocka jak ktoś woli. Dla mnie z pewnością był drogowskazem młodzieńczych poszukiwań muzycznych i takim po