Wredrock - kapela z amerykańskim klimatem w stylu grunge!


 

Wredrock to pożądane, przyzwoicie prezentujące się granie w amerykańskim stylu lat 90. Kapela nie sili się na eksperymenty, nie oscyluje w przestrzeniach eksperymentu zarówno dźwiękowego jak i wizualnego. Sięga po sprawdzoną, starą szkołę grania rocka w grungeowych klimatach. Robi to po mistrzowsku, pokazując w czasach niekiedy dość zaskakujących hybryd, że pożądane granie w męskim składzie jest równie atrakcyjnie co kiedyś. 

Myślę, że swoim albumem zjednają sobie odbiorców. Albumu słucha się naprawdę dobrze. Nie ma w nim żadnej skuchy. Jest za to dobre granie. Myślę, że Wredrock będzie bardzo charakterystyczny na naszej rodzimej scenie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

More Expierence. Electric Laboratory of High Space Experience. Recenzja płyty.

Obraz
 Jest pewnym faktem odczucie, że muzyka rockowa zatacza koło. Powstające gatunki w jej obrębie tworzą pewne ,,eksplozje" dźwięków, by następnie przechodzić w stan spoczynku i wybuchać ponownie po tym uśpieniu. Muzycy wracają do rzeczy, które kiedyś były rewolucją. Przyznam, że takie powroty są coraz częstsze, co pokazuje, że rock jest jak źródło w którym można się zanurzyć i czerpać, szukać.  More Experience zanurzył się w progresywnym klimacie eksperymentów lat 70 dwudziestego wieku. Czy zrobił to dobrze i w swoim stylu? Postanowiłem sprawdzić. Rozpoczyna się wstępem w którym słyszymy niezidentyfikowane pohukiwania, odgłosy lasu w którym słuchacz odczuwa pewne ukojenie jak i lekkie zaniepokojenie. Ten stan jest bardzo ekscytujący i wręcz oczekuję się co za chwilę się wydarzy. Ja przynajmniej miałem takie odczucie. I po tej krótkiej chwili dzieje się moment, który nazwałbym wejściem do pewnej muzycznej opowieści. Od tej chwili wkraczamy w wymiar muzyki More Expe...
Czytaj więcej

The Pau. Wywiad z artystką nazywającą rzeczy bezpośrednio po imieniu.

Obraz
                  The Pau... Sztos! o ile to jeszcze dobre określenie! Staram się nadążać. Wywiad z Nią był jak słuchanie jej tekstów i muzyki. Bezpośredni, szczery i bez zbędnych komentarzy. I z jednym charakterystycznym, abym wszystkie jej odpowiedzi zapisywał używając wyłącznie małych liter. Taki fetysz? Nie śmiałem spytać! Zapraszam Was do lektury wywiadu z The Pau. Tomek nadaje: Witaj! Paulino, Pau? Jak się do Ciebie zwracać? Wolisz swoje imię czy pseudonim artystyczny? Czy to może głupie pytanie z mojej strony? The Pau: w dowodzie the w paszporcie pau chodzę tu patrzę tam Skoro już ustaliliśmy jak Wolisz być nazywana to przejdźmy do projektu, zespołu? Znów mam dylemat, hm. The Pau, czyli Ty, gitara i cała reszta muzyków w smartfonie. Celowe zagranie, prowokacja czy świadomy wybór? wymyśliłam kilka piosenek pozniej zagrałam koncert jeden drugi tu tam nagle na liczniku ponad 900 zagranych koncertów na koncert w opolu zaspałam o...
Czytaj więcej

PIGLETS DDEEP FOREST Kosmiczna podróż prosiaczka w space rockowym klimacie

Obraz
 Na początku moją uwagę przykuła okładka. Zwłaszcza ta świnka unosząca się w galaktycznym, lekko psychodelicznym lesie. Pomyślałem, czemu by nie spróbować zakosztować tego klimatu? Wszak psychodeliczne skojarzenia zawsze rozbudzają moją ciekawość i pewny mocny realizm. Takie klimaty można zrobić tak, że kapcie spadną lub po prostu..hm, ja postanowiłem się przekonać. Po dość kosmicznym intro nie wiedziałem jeszcze z czym będę miał do czynienia poza żeńskim, przyjemnym w odbiorze wokalem Moniki. Jednak jak wjechało ,,Nuclear Startup” to poczułem dreszczyk. Gitary mnie tak rozgrzały! Dobry, mocny riff popieścił moje uszy. I wprawił w dobry nastrój do dalszej eksploracji tej kosmicznej przestrzeni. I piękny wokal Moniki. Myślę, że i bez muzyki zrobiłby na mnie wrażenie. Jednak zestawiając całość poczułem, że to wszystko idzie w dobrą stronę. Więc po pierwszym wrażeniu zakosztowałem ,,More Nuclear Fuel”. Poczułem, że ten las z okładki zabiera mnie w jeszcze dalsze galaktyki...
Czytaj więcej